اثربخشی بازخورد نوشتاری و شفاهی معلم بر یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی بازخورد نوشتاری و شفاهی معلم بر یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان مقطع سوم راهنمایی سال تحصیلی 92-93 بود. طرح پژوهش از نوع شبهه آزمایشی و با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. بدین منظور سه کلاس از دانش آموز پایه سوم راهنمایی با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی و آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته. همچنین یک پکیج آموزشی بر مبنای 11 اصل بازخورد جهت اجرای بازخورد نوشتاری و شفاهی تهیه گردید. گروه های آزمایشی به مدت 15 جلسه بازخورد نوشتاری و شفاهی معلم را دریافت کردند ولی گروه گواه به روش سنتی آموزشی بدون بازخورد به کار خود ادامه داد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بعد از ارائه بازخورد در خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گروه های آزمایشی در مقایسه با گروه گواه، تفاوت معناداری ایجاد شد. اگرچه تفاوت معناداری بین بازخورد کتبی و شفاهی مشاهده نشد، اما مقایسه میانگین ها نشان داد که بازخورد کتبی از بازخورد شفاهی مؤثرتر بود. بنابراین، ارائه بازخورد مؤثر و مناسب بر اساس اصول مدنظر موجب ارتقای یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی می شود.